مقالهای که پیش روی شماست، به بررسی دو روش متداول سرمایهگذاری، یعنی "سبدگردانی اختصاصی" و "صندوقهای سرمایهگذاری" میپردازد. این دو روش، هر یک با ویژگیها و مزایا و معایب خاص خود، به سرمایهگذاران امکانات متفاوتی را ارائه میدهند. اما قبل از ورود به جزئیات این دو روش، ابتدا به تعریف و تفاوت مفاهیم "سرمایهگذاری غیرمستقیم" و "سرمایهگذاری مستقیم" میپردازیم. سپس با بررسی و مقایسه سبدگردانی اختصاصی و صندوقهای سرمایهگذاری، به دقیقترین تصمیم در انتخاب بهترین روش برای سرمایهگذاری خود میرسیم. با ما همراه باشید تا به تجربهای شفاف و جامع از این دو روش برای بهرهمندی حداکثری از سرمایهگذاریهای خود بپردازیم.
مفهوم سرمایهگذاری مستقیم و غیر مستقیم:
"سرمایهگذاری غیرمستقیم" و "سرمایهگذاری مستقیم" دو رویکرد اصلی در جهت انتقال سرمایه به منظور سرمایهگذاری را تشکیل میدهند، اما با تفاوتهای مهمی همراه هستند. در ادامه به تعریف و تفاوت این دو مفهوم میپردازیم:
سرمایهگذاری مستقیم:
- در سرمایهگذاری مستقیم، سرمایهگذار به طور مستقیم در یک دارایی یا پروژه سرمایهگذاری میکند. به عبارت دیگر، سرمایهگذار به طور مستقیم مالک دارایی یا کسب و کار میشود و مسئولیت مدیریت و نظارت مستقیم بر آن دارد.
- مثالهایی از سرمایهگذاری مستقیم شامل خرید اوراق بهادار، خرید سهام یک شرکت، سرمایهگذاری در ملکیت مستقیم یک کسب و کار یا شروع یک واحد کسب و کار جدید میباشد.
سرمایهگذاری غیرمستقیم:
- در سرمایهگذاری غیرمستقیم، سرمایهگذار سرمایه خود را از طریق واسطهها یا وسایلی مانند صندوقهای سرمایهگذاری، سبدگردانی، یا حتی سهام شرکتهای سرمایهگذاری، به صورت غیرمستقیم در داراییها یا پروژههای مختلف سرمایهگذاری میکند.
- مثالهایی از سرمایهگذاری غیرمستقیم شامل سرمایهگذاری در صندوقهای سرمایهگذاری، سرمایهگذاری در سبدگردانی، یا خرید و فروش اوراق بهادار از طریق کارگزاران مالی میباشد.
مفهوم سبدگردانی اختصاصی و صندوقهای سرمایهگذاری:
سبدگردانی اختصاصی و صندوقهای سرمایهگذاری دو روش متداول در جهت سرمایهگذاری میباشند، که هر کدام ویژگیها و مزایا و معایب خاص خود را دارند.
سبدگردانی اختصاصی:
- سبدگردانی اختصاصی به معنای سرمایهگذاری مستقیم سرمایه در داراییها و سهامهای مختلف است. در این روش، یک سبدگردان (معمولاً یک متخصص سرمایهگذاری یا یک شرکت مشاوره) با مشتری (سرمایهگذار) مشورت میکند و سپس سرمایه مشتری را بر اساس اهداف و ترجیحات او در داراییهای مختلف سرمایهگذاری میکند.
- در این روش، سرمایهگذار مستقیماً مالک داراییهای انتخاب شده میشود و مسئولیت مدیریت و نظارت مستقیم بر سرمایه خود دارد.
- سبدگردانی اختصاصی معمولاً برای سرمایهگذارانی با سرمایه بالا و اهداف ویژه طراحی میشود.
صندوقهای سرمایهگذاری:
- صندوقهای سرمایهگذاری به صورت یک انجمن سرمایهگذاری عمل میکنند که سرمایهگذاران به اشتراک گذارده شده را جمعآوری میکنند و آن را در داراییهای مختلف سرمایهگذاری میکنند.
- سرمایهگذاران واحدهای صندوقهای سرمایهگذاری را خریداری میکنند که نمایانگر حصص آنها در صندوق است و مدیریت و نظارت بر سرمایه به عهده مدیر صندوق است.
- این صندوقها میتوانند به صورت متنوعی از جمله صندوقهای سهامی، اختیاری، مختلط و ... باشند و سرمایهگذاران میتوانند بر اساس ترجیحات خود و با توجه به هدف سرمایهگذاری خود، در صندوقهای مختلف سرمایهگذاری کنند.
تفاوت میان سبدگردانی اختصاصی و صندوقهای سرمایهگذاری
تفاوت میان سبدگردانی اختصاصی و صندوقهای سرمایهگذاری از جنبههای مختلفی قابل تحلیل است. در اینجا، موارد مهمی که این دو روش از هم متمایز میکنند را بررسی میکنیم:
فرآیند انعقاد قرارداد:
- در سبدگردانی اختصاصی، پس از مصاحبه با سرمایهگذار و تشخیص نیازها و ترجیحات او، سبدگردان فرآیند سرمایهگذاری را آغاز میکند.
- در صندوقهای سرمایهگذاری، سرمایهگذار پس از مشاوره، یکی از صندوقهای موجود را انتخاب کرده و سرمایه خود را واریز میکند.
تعداد واحدهای سرمایهگذاری:
- در صندوقهای سرمایهگذاری، سرمایهگذار میتواند حتی یک واحد از صندوق را خریداری کند.
- اما در سبدگردانی اختصاصی، حداقل سرمایهگذاری توسط هر سبدگردان مشخص شده و ممکن است به چندین میلیارد تومان برسد.
مدت سرمایهگذاری:
- قراردادهای سبدگردانی معمولاً بلندمدت و معمولاً یک یا دو ساله هستند.
- اما سرمایهگذاری در صندوقها میتواند برای مدتهای کوتاهتر، حتی چندروزه هم انجام شود.
قابلیت اعمالنظر:
- در سبدگردانی، سرمایهگذار میتواند به فعالیت سبدگردان نظارت کرده و در صورت نیاز نظرات خود را اعمال کند.
- اما در صندوقهای سرمایهگذاری، سرمایهگذار تنها میتواند با توجه به گزارشهای صندوق، فعالیتهای صندوق را رصد کند و قادر به اعمالنظر نیست.
تنوع صندوقها و سبدها:
- در حال حاضر، تعدادی از شرکتهای سبدگردان مجوزهای لازم را دریافت کرده و فعالیت قانونی را آغاز کردهاند.
- صندوقهای سرمایهگذاری به دستههای مختلفی از جمله سهامی، شاخصی، اهرمی، مختلط، درآمد ثابت و کالایی (مبتنی بر سکه طلا) تقسیم میشوند.
استفاده از هر یک از این روشها بستگی به اهداف، زمان، سطح ریسک و نیازهای مالی شخصی دارد. در نهایت، انتخاب بین این دو به میزان دانش و تجربه شخص و همچنین شرایط بازار بستگی دارد.
سوالات متداول